Profesor dr hab. Tadeusz Głazek urodził się 15 października 1927 roku w Sadłowicach w powiecie sandomierskim. W 1951 roku ukończył studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Łodzi. Pracując jako pedagog pojął równocześnie studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Tam też, w 1965 roku uzyskał stopień doktora. Habilitował się w 1972 roku (UAM Poznań).Od 1964 roku Profesor był związany zawodowo z Katedrą Botaniki Wyższej Szkoły Rolniczej w Szczecinie. W 1974 roku Profesor przeniósł się do Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, gdzie stworzył od podstaw Zakład Ekologii Roślin. W 1975 podjął pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach. W 1985 roku Profesor powrócił do Szczecina i stał się jednym ze współorganizatorów Wydziału Biologii i Nauk o Morzu na nowopowstałym Uniwersytecie Szczecińskim. Był twórcą i pierwszym kierownikiem Katedry Botaniki, którą kierował aż do swojej śmierci 19 lutego 1997 roku.

Był autorem i współautorem prawie 130 publikacji w tym 60 oryginalnych prac naukowych i ośmiu monografii. Najważniejszy dorobek naukowy Profesora poświęcony jest Jego ukochanej rodzinnej Kielecczyźnie i ziemi sandomierskiej. a do najważniejszych prac należą: Flora kserotermiczna Wyżyny Sandomierskiej i Przedgórza Iłżeckiego (1968), Roślinność kserotermiczna Wyżyny Sandomierskiej i Przedgórza Iłżeckiego (1968), Zespoły leśne północno-wschodniego przedpola Gór Świętokrzyskich (1973), Rośliny naczyniowe zbiorowisk leśnych północno-wschodniego przedpola Gór Świętokrzyskich (1976), Szata roślinna wybranych powierzchni obszaru Gór Świętokrzyskich i terenów przyległych na tle warunków siedliskowych (1985), Zbiorowiska roślinne Świętokrzyskiego Parku Narodowego i jego strefy ochronnej (1991, we współautorstwie z J. Wolakiem).